Konsultacje
psychoterapeutyczne
osób dorosłych
W przypadku osób dorosłych są to wstępne spotkania z psychoterapeutą, które służą poznaniu trudności i określeniu dalszych form wsparcia.
Na ogół konsultacje trwają od 1 do 3 sesji w trakcie których, wspólnie z pacjentem podejmujemy decyzję o rozpoczęciu lub odłożeniu psychoterapii.
Spotkania konsultacyjne mają na celu określenie na ile psychoterapia na ten moment będzie dla pacjenta najodpowiedniejszą formą leczenia – gotowość do wspólnej pracy oraz motywacja są istotnymi elementami zainicjowania psychoterapii.
Okres konsultacyjny kończy się zazwyczaj ustaleniem (omówieniem bądź spisaniem) tzw. kontraktu terapeutycznego (w przypadku decyzji o rozpoczęciu psychoterapii), bądź też zakończeniem etapu konsultacji. W wyniku konsultacji może zaistnieć potrzeba skorzystania/ pokierowania do innych form wsparcia, bardziej na ten moment adekwatnych, co również podlega omówieniu w trakcie początkowych spotkań. Temu właśnie służą spotkania konsultacyjne.
Konsultacje psychoterapeutyczne
dzieci,
młodzieży
W przypadku dzieci i młodzieży konsultacje również są wstępną formą zapoznania się z trudnościami. Spotykam się wówczas z rodzicami, dzieckiem/ nastolatkiem, aby wspólnie przedyskutować obszary budzące niepokój. To również pierwszy ważny moment nawiązania relacji z młodszym pacjentem.
Spotkania konsultacyjne mogą mieć charakter doradczy, psychoedukacyjny jak i właściwy do rozpoczęcia psychoterapii z dzieckiem bądź nastolatkiem.
Na ogół spotkania wstępne trwają do 3 spotkań (chociaż czas ten może się wydłużyć), w trakcie których orientuję się w charaterze zgłaszanych trudności, poznajdę młodych pacjentów poprzez rozmowę bądź wspólną zabawę. Czasami, na ile jest to konieczne, zapoznaję się z dokumentacją, którą czasami rodzice/ opiekunowie przynoszą na wstępne spotkania.
W trakcie konsultacji próbuję odpowiedzieć na pytania:
- czy terapia jest wskazana właśnie w tym momencie?
- czy dziecko/ nastolatek/ rodzina wymaga innych form wsparcia, interwencji?
Często w trakcie konsultacji z młodszymi pacjentami może zaistnieć potrzeba skierowania dziecka/ nastolatka do specjalisty (np.: psychiatra), co również jest istotnym elementem określenia waruków leczenia.
Po okresie konsultacji wspólnie z rodzicami oraz dzieckiem/ adolescentem podejmujemy decyzję o rozpoczęciu bądź odłożeniu psychoterapii. Jej zainicjowanie również wiąże się z ustaleniem kontraktu. W przypadku dzieci jest on ustalany w głównej mierze z rodzicami/ opiekunami prawnymi, w przypadku adolescentów negocuję zasady pracy w większości z samym nastolatkiem, przy wsparciu rodziców/ opiekunów na tyle, na ile jest to niezbędne do ustalenia ram leczenia.
WAŻNE: Leczenie pacjentów niepełnoletnich możliwe jest wyłącznie za zgodą rodziców/ opiekunów prawnych (zgoda formalna), jak również za zgodą niepełnoletniego pacjenta, który ukończył już 16 rok życia (zgoda kumultatywna).
Zgoda na leczenie wyrażona przez nastoletniego pacjenta jest równie ważna co zgoda samych rodziców. Motywacja nastolatka będzie kluczowym elementem w przebiegu psychoterapii obok spotkań psychoedukacyjnych z rodzicami, których częstotliwość i charakter ustalam indywidualnie w odniesieniu do trudności nastolatka.
Kontrakt psychoterapeutyczny to pisemne, bądź ustne ustalenie zasad psychoterapii między terapeutą a pacjentem obejmujących m.in: cele pracy, terminy sesji (dzień i godzina spotkań), częstotliwość sesji, odpłatność, zachowanie tajemnicy zawodowej itp.